فضل الله نکولعل آزاد

یگانه یا یکانه؟ در انجمنی ادبی، یکی از علاقمندان به ادبیات فارسی سوال کرده: چرا زمانی که بخواهیم، از واژه‌ی "یک" اسم مرکب یا صفت نسبی بسازیم، به "یگانه" بدل می‌شود؟ در حالی‌که به‌نظر می‌رسد "یکانه" درست باشد و مشخص نیست اول واژه‌ی "یک" به‌وجود آمده یا "یگ" پاسخ؛ تا به سروده‌ها و متون و منابع پیشینیان قبل از حمله‌ی اعراب به ایران که منجر به آتش کشیده شدن کتابخانه‌ها و کتاب‌‌های‌ ادبی و علمی‌مان گردید؛ دست نیابیم، نمی‌توانیم به‌طور دقیق به اظهار نظر

نقد یکی از غزل‌هایم و پاسخ‌های من این حقیر در دو مطلب؛ ۱- آیا تخفیف دادن به واژگان در شعر معاصر گناهی نابخشودنی است؟ ۲- آیا تصرف در واژگان بیگانه و هم‌چنین شبیه‌سازی آن جزئی از زایایی زبان محسوب می‌شود؟ درباره‌ی میزان کاربرد برخی از واژگان و (کلمه‌ها و ترکیب‌های تخفیف داده شده) و حد مجاز به‌کارگیری آن‌ها در شعر، نظر خود را ارائه دادم! هم‌چنین عرض کردم که برخی به اشتباه گمان کرده‌اند؛ تخفیف دادن واژگان در محاوره‌‌های پیشینیان رایج بوده و ندانسته‌اند که این